Mijn to-do-lijstje voor Gent

Mijn to-do-lijstje voor Gent | rougeimaginaire

Zoals jullie misschien al wel weten (of misschien ook nog niet) zit mijn laatste jaar als student in Gent er alweer op. In augustus maakte ik mijn thesis af en mijn kot leeg, en nu woon ik voorlopig weer thuis bij mijn ouders. Ik heb geprobeerd om zo veel mogelijk te genieten van mijn laatste jaar in Gent, en ik had me voorgenomen om de stad dit jaar wat beter te verkennen, maar natuurlijk komen er als je studeert altijd weer andere dingen tussen – en voor je het weet is het schooljaar alweer voorbij. Eigenlijk denk ik dat het altijd wel de moeite is om zo nu en dan wat tijd vrij te maken voor dit soort dingen, zelfs al denk je dat je geen tijd hebt, want dat zijn toch altijd de dingen die je bijblijven. In juli probeerde ik de schade nog een beetje in te halen, en maakte ik een fietstochtje naar de Bourgoyen (een natuurgebied waar je fijn kunt wandelen), maar verder had ik het zo druk met mijn thesis dat er van mijn andere plannen niet echt iets gekomen is. Natuurlijk kan ik nog wel eens terug naar Gent, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde als wanneer je er woont – dat je gewoon wakker wordt, je fiets kunt pakken, en spontaan erop uit kunt trekken.

Daarom bij deze, mijn to-do-lijstje voor als ik ooit nog eens in Gent ga wonen (of gewoon voor als ik nog eens terugga). Toevoegingen zijn altijd welkom!

  • picknicken
  • naar een museum gaan (niet dat ik dat nog nooit gedaan heb, hoor, kijk maar hier)
  • nog eens ergens koffie drinken
  • bloemen kopen op de zondagse bloemenmarkt
  • veel fietstochtjes maken (en daarmee bedoel ik meer dan drie)
  • naar de Blaarmeersen gaan
  • naar de Gentse feesten gaan
  • kajakken
  • het Belfort beklimmen
  • feesten! (of op café gaan of zo)

Translation: I recently moved out of my student room, but there’s still a lot of things I’d like to do in Ghent – so I made a list of them, which includes going on bike tours, having a picnic and go to the flower market.


Exploring Ghent

Exploring Ghent | rougeimaginaire

Ik studeer al anderhalf jaar in Gent, maar eigenlijk heb ik nog steeds het gevoel dat ik niet zo heel veel van de stad gezien heb. Dat is ook niet altijd even gemakkelijk, want ondanks het feit dat ik vijf dagen per week in Gent ben, heb ik doordeweeks meestal veel werk voor school en heb ik vaak het gevoel dat ik geen tijd heb om andere dingen te gaan doen, behalve dan een klein wandelingetje zo nu en dan. Toen ik vorig semester een weekend naar Göteborg ging, bedacht ik dat ik dat eigenlijk ook prima een keertje kon doen in Gent: gewoon een weekendje op kot blijven en op verkenning gaan in de stad.

I’ve been studying in Ghent for one and a half year now, but I still feel like I haven’t seen that much of the city. It’s not always that easy, because even though I’m in Ghent five days a week, I often have a lot of school work to do during the week, and I usually feel like I don’t really have any time to do other things, except for maybe a little walk every now and then. But when I went on a trip to Göteborg last semester, I thought that it might be a good idea to do the same thing in Ghent: just stay for the weekend and go explore the city.

Exploring Ghent | rougeimaginaire
Korenlei

Toen ik wakker werd op zaterdag scheen het zonnetje, en daar was ik blij om. Een stad is toch altijd zo veel mooier als de zon schijnt :) Ik begon mijn wandeling in het stadscentrum, bij de Korenmarkt. Dat heb ik altijd al een beetje een gekke plek gevonden, omdat daar gewoon drie van die grote gebouwen naast elkaar staan: de Sint-Niklaaskerk, het Belfort en de Sint-Baafskathedraal. Ik wandelde over de brug bij de Graslei (je weet wel: die plek die je te zien krijgt als je “Gent” intikt op Google Afbeeldingen), en besloot om de rivier te volgen naar het noorden.

When I woke up on Saturday, the sun was shining, and I was quite happy about that. A city always looks more beautiful in the sun :) I started my walk in the city centre, at the Korenmarkt. I’ve always found that place a little strange, because there’s three of these huge buildings standing right next to each other: Saint Nicholas’ Church, the Belfry and Saint Bavo’s Cathedral. I walked over the bridge at the Graslei (you know: that place that pops up when you type “Ghent” on Google Images), and decided to follow the river to the north.

Exploring Ghent | rougeimaginaire
Blekersdijk

Zo kwam ik uiteindelijk bij deze mooie kade uit. Die schouw op de achtergrond blijkt bij een elektriciteitscentrale te horen, en op een bepaalde manier vind ik die nog wel mooi in het landschap passen.

And then I ended up at this beautiful quai. Apparently, the chimney in the background belongs to a power station, and in a way, I think it fits nicely in the landscape.

Exploring Ghent | rougeimaginaire
Kraanlei

Ik wandelde voorbij een rommelmarkt, baande me een weg langs de werf in de Belfortstraat, en besloot toen dat het tijd was voor het middageten. In het centrum van de stad was het een stuk drukker.

I walked past a flea market, worked my way through the construction site in the Belfortstraat, and then I decided it was time for lunch. It had become a lot busier in the city centre.

Exploring Ghent | rougeimaginaire
Drongenhof

Maar in de kleine straatjes was het lekker rustig.

But in the alleys, it was nice and quiet.

Exploring Ghent | rougeimaginaire
Lange Steenstraat
Exploring Ghent | rougeimaginaire
Graslei

Toen ik na een tijdje terug bij de Graslei kwam, had ik het een beetje koud gekregen, dus ik besloot om terug te wandelen en op mijn kot een kopje thee te drinken. De rest van de namiddag bracht ik door in de tuin van de Sint-Pietersabdij, met mijn boek voor Scandinavische letterkunde, Åsnebrygga van Sven Delblanc.

After a while, I ended up back at the Graslei, and since I was starting to feel a little cold, I decided to walk back to my dorm and have a cup of tea. I spent the rest of the afternoon in the garden of Saint Peter’s Abbey, reading a book for my Scandinavian literature class, Åsnebrygga by Sven Delblanc.


Gent & Kortrijk

Guislainmuseum

Guislainmuseum

Gent

Train

Kortrijk

Kortrijk

In september kocht ik een wegwerpfototoestelletje, en na mijn reisje naar Milaan waren de foto’s natuurlijk nog niet op (zo gaan die dingen), en daarom nam ik het ook mee op een paar andere uitstapjes. Ik vind het best fijn om in de vakantie mini-citytrips te doen naar steden in België, want vaak zijn er zo dicht bij huis best nog leuke dingen te beleven. Ik ging met Bert naar Gent om wat musea te bezoeken (lees hier meer!). Verder ging ik een dagje naar Kortrijk met Virginie, een vriendin die ik al een tijdje niet meer had gezien en met wie ik dringend moest bijpraten. Ondanks de vele regenbuien hadden we het toch erg naar onze zin. :)

In September, I bought a disposable camera, and after my trip to Milan I still had a lot of pictures left (as those things tend to go), so that’s why I took it with me on some other trips. During the holidays, I love to go on mini-citytrips inside Belgium, because surprisingly enough, you can discover nice things so close to home. Me and Bert went to Ghent to visit some museums (read about it here!). Besides that, I visited Kortrijk with my friend Virginie, who I hadn’t seen for quite some time, so we could catch up a little. Apart from the many rain showers, we had a nice time. :)


Museum Dr. Guislain & S.M.A.K.

Museum Dr. Guislain

In september gingen Bert en ik een dagje naar Gent om musea te bezoeken. Hoewel ik eerst niet van plan was om erover te schrijven, leek het me toch wel leuk om het met jullie te delen. :) Het is eens wat anders dan waar ik normaal over schrijf, maar ik hoop dat het jullie kan boeien. Zelf vind ik het af en toe wel eens leuk om me onder te dompelen in iets waar ik nog helemaal niets van weet. Het eerste museum dat we bezochten was het Museum Dr. Guislain.

One day in september, Bert and I went to Ghent to visit some museums. Although I wasn’t planning to write about it, I wanted to share some of the things I saw with you :) It’s something different from what I usually write about, but I hope you find it interesting. I think it’s nice to immerge yourself in something you don’t know anything about every once in a while. The first museum we visited was the Museum Dr. Guislain.

Museum Dr. Guislain

Het museum was vroeger een psychiatrische inrichting, en dat zag je ook aan het gebouw. Er was een tentoonstelling over de geschiedenis van psychiatrie, en ook de kunstwerken die er hingen pasten wel in het thema. Het gevoel dat ik kreeg toen ik door het gebouw wandelde, was een beetje te vergelijken met het gevoel dat je krijgt als je een spannend boek leest: op zich is het griezelig, maar de grens tussen fictie en realiteit (of in dit geval tussen verleden en heden) geeft je een veilig gevoel, en daardoor wordt die spanning juist wel fijn. De eerste tentoonstelling die we bekeken heette ‘In alle staten’ en ging over de mens in alle staten. Het was echt heel ‘rauwe’ kunst, en sommige dingen vond ik best eng.

This museum used to be a psychiatric institute, and I think you could really see that when you looked at the building. There was an exposition about the history of psychiatry, and most of the paintings in the other expositions also fitted in that theme. The feeling I got when I was walking around in the building was a bit like the feeling you get when you’re reading a thrilling book: in itself, it’s creepy, but the boundary between fiction and reality (or in this case: between past and present) makes you feel safe, and makes you enjoy the tension. The first exposition was called ‘In alle staten’ which literally means ‘in all states’, but also, in a figurative way, ‘to be beside oneself’. It showed the human being ‘in all states’. It was pretty ‘raw’ art, and some things were kind of scary.

Museum Dr. Guislain

De volgende tentoonstelling ging over de geschiedenis van de psychiatrie. Ik denk dat ik niet de enige ben die psychiatrie associeert met iets negatiefs, met opgesloten zijn en dwangbuizen en isoleercellen. En ook met opgesloten zijn in je eigen geest. Het is eigenlijk iets waar in niet graag aan denk. Ik ben trouwens ook de boeken van Stieg Larsson aan het herlezen, en het herinnerde me aan wat er met Lisbeth Salander was gebeurd, en dat was nu ook niet meteen fijn. Ik denk trouwens wel dat de moderne psychiatrie heel anders is dan die in het verleden.

The next exposition was about the history of psychiatry. I don’t think I’m the only one who associates psychiatry with something negative, with being locked up and straitjackets and padded cells. And also with being locked up in your own mind. It’s not something I like to think about. I’m also re-reading the Stieg Larsson novels, and it reminded me of what happened to Lisbeth Salander, which wasn’t fun either. By the way, I think modern psychiatry is a lot different from the past.

Museum Dr. Guislain

Dit bordje kwam ik verderop in de tentoonstelling tegen. Ook dit vond ik een beetje eng, maar ik vond het wel grappig om het woord ‘Kranken’ hier tegen te komen, in plaats van ‘zieken’ of ‘patiënten’.

This is something else I saw in the exposition. The sign says: “Regulations for the visits of the sick”, but instead of the normal Dutch word for “sick person” or “patient”, it says “Kranken”, which is a bit older and it sounds pretty strange (it’s the same word as in German).

Museum Dr. Guislain

We staken de binnenplaats over om naar de laatste tentoonstellingen te gaan, die aan de andere kant van het gebouw waren. Ik vond het wel een mooi gebouw, maar, zoals ik al zei, je kon echt wel zien dat het vroeger een psychiatrische instelling was geweest.

We crossed the inner court to go to the expositions in the other side of the building. It was a nice building, but, as I said, you could tell it used to be a psychiatric institution.

Museum Dr. Guislain

Een van de eerste dingen die we zagen toen we in het andere gebouw binnenkwamen, was dit vliegtuigje. Het deed me heel erg aan de kunst van Panamarenko denken. Ik vond dat het wel iets had, zo zwevend met die fragiele vleugels en fijne draden.

One of the first things we saw when we entered the other building was this little plane. It reminded me a lot of Panamarenko’s art. I thought is was nice, floating in the air with fragile wings and fine wires.

Museum Dr. Guislain

De schilderijtjes van Tim Brown vond ik ook heel leuk. Hij is een Afro-Amerikaanse kunstenaar, geboren in 1946. Op het bordje stond uitleg bij de schilderijen: “Wanneer mijn kinderen opgroeiden, vroegen ze mij over mijn jeugd. Ik had geen foto’s om te tonen, dus schilderde ik mijn kindertijd.”

I also really liked Tim Brown’s paintings. He is an African-American artist, born in 1946. The sign said: “When my children were growing up, they asked questions about my childhood. Since I had no pictures to show, I painted these for them.”

Museum Dr. Guislain

De tekst onder het derde schilderij van links vind ik grappig: “mama on eggs.”

Look at the text under the third painting on the right, it says: “mama on eggs.”

De laatste foto van het Guislainmuseum: dit vond ik wel een interessant citaat.

De conclusie dat een schilder geestesziek is omdat hij schildert als een geesteszieke, is niet intelligenter of overtuigender dan de conclusie dat Pechstein, Heckel en anderen houtsculpturen maken als die van zwarten uit Kameroen en dus zwarten uit Kameroen zijn.

The last picture from the Guislain museum. I thought this was an interesting quote, and I found an English translation:

“To conclude that an artist who paints in the fashion of a mentally ill patient therefore also must be ill, is no more logical than to conclude that Pechstein, Heckel and others who create statues in the fashion of the black people from Cameroon, hence they are black people from Cameroon.”

SMAK

Verder gingen we die dag ook nog naar het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst, ook wel gekend als het S.M.A.K. Er waren werken van een aantal verschillende kunstenaars, waaronder Massimo Bartolini. Zijn werken zijn me eigenlijk het best bijgebleven. Er was een grote constructie, het leek wel een stelling, maar eigenlijk was het een soort orgel. Je hoorde de klanken van dat orgel door het hele museum schallen. Ik heb er geen foto van gemaakt, maar je kan het zien in dit filmpje.

Next, we went to the Stedelijk Museum for Actuele Kunst (which means Municipal Museum for Current Art) also known as S.M.A.K. There were works from some different artists, but the one I remember the most is Massimo Bartolini. There was this giant construction, which looked like a scaffold, but it actually was some kind of organ. You could hear the sounds of it in the entire museum. I didn’t take a picture of it, but you can see it in this video.

Verder was er ook een zaaltje waar allemaal kleine voorwerpen stonden. Ik en Bert overlegden welk voorwerp we zouden kiezen als we er één mochten hebben, maar ik kon eigenlijk niet kiezen want het was zo’n mooi geheel.

Besides that, there was a little space with a lot of small objects. Bert and I discussed which objects we could choose if we could only have one, but I couldn’t choose just one, because I thought they looked so beautiful as a whole.

Dit was alles wat ik wou vertellen over de twee musea. Ik vond het Museum Dr. Guislain het beste van de twee. Als je ooit in de buurt van Gent bent, is het zeker de moeite om daar een keer naartoe te gaan. Maar als je van moderne kunst houdt is het S.M.A.K. ook zeker een bezoekje waard.

Gaan jullie graag naar musea? :)

This is everything I wanted to tell you about these two museums. The Museum Dr. Guislain was my favourite. If you’re ever in Ghent, you really should visit it. But if you’re into modern art, the S.M.A.K. is worth a visit as well.

Do you like museums? :)