Puglia

In september maakte ik met mijn ouders een reisje naar Italië. Ik weet nog hoe ik vorig jaar na een hele zomer paperen gedwongen was om elk glimpje zonneschijn in me op te zuigen, terwijl wat ik eigenlijk nodig had zon met volle teugen was, dus toen mijn ouders me in juli vroegen of ik mee op reis wilde als mijn thesis af was, had ik daar wel oren naar. Ik was al wel in het noorden en het midden van Italië geweest, maar nog nooit in het zuiden, en omdat ik al wel wat goede dingen had gehoord over Puglia (dat als het ware “in de hak van de laars” ligt), besloten we daarheen te gaan. Puglia is trouwens ook een streek die bekend staat voor de olijfolie (zoals we in het middelbaar bij in de Italiaanse les in ons tekstje over olijfolie al leerden: “Puglia è al primo posto”). Wat we op voorhand niet wisten, was dat het die dagen net in België veel beter weer zou zijn dan in Italië, waar de zon geregeld afgewisseld zou worden met regen en onweer, maar hé, België heeft geen oneindige blauwe zeeën en hoge rotsen waar de golven tegen opspatten, dus dat is toch ook weer wat.

Ons vliegtuig kwam aan in een onweersbui en toen we met onze koffers door diepe plassen liepen op zoek naar onze huurauto, dacht ik al meteen “ah, vakantie”. Gelukkig vonden we na een tijdje de auto en ook de weg naar ons verblijfje in de buurt van Bari, waar we een nacht zouden blijven. We gingen eten in een restaurant in de buurt, waar je pizza kon eten voor drie euro (dat is daar blijkbaar heel normaal). Toen we klaar waren met eten leek de straat veranderd in een rivier, en zo reden we terug naar ons verblijf. De volgende ochtend kregen we cake als ontbijt (dat is ook normaal in Italië), en zetten we onze reis verder naar een dorpje op een rots.

Polignano a Mare

In Polignano a Mare werden we verwelkomd door het standbeeld van Domenico Modugno (je weet wel, die zanger die “Volare” zingt), die van daar afkomstig is. Het was een schattig dorpje, met best wel wat toeristen, maar toch wel fijn. We wandelden een beetje door de straatjes, bewonderden het uitzicht op de oneindig blauwe zee en aten een hapje op een terrasje.

Later op de dag namen we aan een rotsstrandje vlakbij nog even een duik in de zee, en ik maakte een verzameling van mooie stenen.

Daarna vervolgden we onze reis, verder naar het zuiden. We reden door de heuvels en luisterden naar “radio anni sessanta”, waar ze non-stop Italiaanse jaren-60-liedjes speelden. Zo kwamen we in een landschap van steenmuurtjes en “trulli”, traditionele huisjes met een puntdak die typisch zijn voor de streek.

Carpari

Uiteindelijk kwamen we bij ons huisje, op een plaatsje dat Carpari heette. We verbleven zelf ook in een trullo, maar wel eentje die gerenoveerd was. We werden verwelkomd door een vriendelijke Italiaans gastvrouw, die heel enthousiast was over het feit dat ik een beetje Italiaans kon. We hadden ook twee Duitse buren, met wie we het terras en het zwembad deelden (en ze spraken “Brindisi” op een hele grappige Duitse manier uit). We hadden het wel naar onze zin daar, en ik vind het ook altijd zo heerlijk als je tijdens de zomer recht uit je bed naar buiten kunt lopen en in pyjama een wandelingetje door de tuin kunt maken.

Zo zag de trullo er van binnen uit: niet heel groot, maar het bleef er door de dikke muren en de kleine raampjes wel lekker fris. We hadden een woonkamer met daarin een kookhoekje, eettafel en zetel, twee kleine slaapkamers, en een kleine badkamer. Op de foto rechts zie je mijn knusse slaapplekje.

Buiten kon je zwemmen, omgeven door een prachtig Italiaans landschap.

We kregen regelmatig bezoek van deze lieve kat, die twee verschillende kleuren ogen had.

Alberobello

We bezochten ook een aantal plaatsen in de buurt, waarvan Alberobello de eerste was. Dat is een stadje dat bekend staat om zijn trulli, er is namelijk een heel trullidorp, echt een toeristische trekpleister. Het was er wel druk, maar toch wel leuk. In de trulli waren soms winkeltjes, waar je wijn, eten en souvenirs kon kopen.

Martina Franca

Een ander stadje dat we bezochten was Martina Franca, daar was het wat rustiger en er waren heel veel mooie huizen. Dit onderste huis deed me een beetje aan de Rozier in Gent denken, waarschijnlijk door die driehoeken boven de ramen (hier is een foto ter vergelijking).

Locorotondo

Op de dag dat we verder reisden naar ons volgende huisje, gingen we ook nog naar het stadje Locorotondo. Daar picknickten we, met uitzicht op een mooie vallei, en wandelden we nog wat door de schattige straatjes.

Torre Vado

We kwamen aan in het tweede huisje, en werden verwelkomd door een vrouw die alleen Italiaans kon, en die steeds maar bleef doorpraten terwijl ik wat ze zei probeerde te vertalen voor mijn ouders (wat een uitdaging!). Het huisje zelf was niet zo bijzonder mooi, maar de tuin en het uitzicht wél. De tuin was heel groot en er groeiden allerlei exotische vruchten, en van op ons terras hadden we een prachtig uitzicht op de zee.

Bij dit uitzicht aten we ‘s morgens ons ontbijt.

We aten wat fruit uit de tuin bij het ontbijt. Dit was (als ik het me goed herinner) de vrucht van de cactus, die je voorzichtig moest eten omdat de schil ook vol stekels zat.

Santa Cesarea Terme

Ook hier bezochten we in de buurt wat andere plaatsen. We reden naar Otranto (waar ik om de een of andere reden geen foto’s van heb), waar we rondkeken in een kerk en ook een bruiloft zagen. Onderweg naar Otranto stopten we ook even in Santa Cesarea Terme, een plekje met veel rotsen waar het hard waaide en waar je mooie golven kon zien. Aanrader!

Het strand van Pescoluse

Vlakbij ons huisje in Torre Vado gingen we een paar keer naar het strand van Pescoluse. Het strand was redelijk druk (en er kwamen voortdurend verkopers van allerlei rommel langs), maar de zee was wel héérlijk, en toen ik al drijvend op de blauwe golven naar de blauwe lucht keek, dacht ik “dit moment mag wel in mijn top drie van gelukkigste momenten van dit jaar” (ja, dat heb ik). Maar ik verlangde tegelijkertijd ook weer terug naar Gent en alles en iedereen daar, ook al ben ik nu klaar met studeren.

Ugento

… en daarom was het maar goed dat we op onze laatste dag een dorpje bezochten dat UGENT-o heette. Hah! Het was er rustig en gezellig, we dronken op een terrasje elk een cappuccino en moesten in totaal drie euro betalen, en het hele stadje was versierd met een soort kerstversiering (die eigenlijk geen kerstversiering was, maar versiering voor een ander feest). We kwamen ook in een straatje met veel katten.

Dus ja, dat was het verslag van ons verblijf in Italië. Ik vond het een fijne vakantie, en Puglia als streek is zeker de moeite om eens te bezoeken!


Mijn to-do-lijstje voor Gent

Mijn to-do-lijstje voor Gent | rougeimaginaire

Zoals jullie misschien al wel weten (of misschien ook nog niet) zit mijn laatste jaar als student in Gent er alweer op. In augustus maakte ik mijn thesis af en mijn kot leeg, en nu woon ik voorlopig weer thuis bij mijn ouders. Ik heb geprobeerd om zo veel mogelijk te genieten van mijn laatste jaar in Gent, en ik had me voorgenomen om de stad dit jaar wat beter te verkennen, maar natuurlijk komen er als je studeert altijd weer andere dingen tussen – en voor je het weet is het schooljaar alweer voorbij. Eigenlijk denk ik dat het altijd wel de moeite is om zo nu en dan wat tijd vrij te maken voor dit soort dingen, zelfs al denk je dat je geen tijd hebt, want dat zijn toch altijd de dingen die je bijblijven. In juli probeerde ik de schade nog een beetje in te halen, en maakte ik een fietstochtje naar de Bourgoyen (een natuurgebied waar je fijn kunt wandelen), maar verder had ik het zo druk met mijn thesis dat er van mijn andere plannen niet echt iets gekomen is. Natuurlijk kan ik nog wel eens terug naar Gent, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde als wanneer je er woont – dat je gewoon wakker wordt, je fiets kunt pakken, en spontaan erop uit kunt trekken.

Daarom bij deze, mijn to-do-lijstje voor als ik ooit nog eens in Gent ga wonen (of gewoon voor als ik nog eens terugga). Toevoegingen zijn altijd welkom!

  • picknicken
  • naar een museum gaan (niet dat ik dat nog nooit gedaan heb, hoor, kijk maar hier)
  • nog eens ergens koffie drinken
  • bloemen kopen op de zondagse bloemenmarkt
  • veel fietstochtjes maken (en daarmee bedoel ik meer dan drie)
  • naar de Blaarmeersen gaan
  • naar de Gentse feesten gaan
  • kajakken
  • het Belfort beklimmen
  • feesten! (of op café gaan of zo)

Translation: I recently moved out of my student room, but there’s still a lot of things I’d like to do in Ghent – so I made a list of them, which includes going on bike tours, having a picnic and go to the flower market.


My love for Bob Dylan

Bob Dylan | rougeimaginaire

In my explorations of the 1960s and 70s for one of my literature classes last semester, I rediscovered Bob Dylan. I was re-watching “Upp till kamp“, a Swedish tv-series that’s set in that period (which I really recommend, but I have no idea if it’s available with English subtitles somewhere), and there was this one scene where one of the characters was listening to “Girl From the North Country” – which reminded me of the fact that the sixties also were Bob Dylan’s initial period. Later on, when I was writing my paper for that class, I decided to listen to some of his albums, kind of to get in the spirit, and then I kept listening for most of June. I also watched a documentary about him (called “No direction home“) and I learned that although he was often seen as a folk singer or a protest singer, in reality, he was kind of opposed to everything and he didn’t want to be labeled as anything.

I know pretty much everyone already knows Bob Dylan, but in case you never really listened to his music and you’d like to give it a try, I made a playlist on Spotify with some songs I really like. My favourites are “Song to Woody”, “Girl From the North Country” and “I Was Young When I Left Home”, but I also added som other ones. You can find it here! By the way, let me know if you prefer me sharing music on Spotify or some other way.


I finished my master’s thesis!

I finished my master's thesis! | rougeimaginaire

Hi people, time for a life update! Last week, I finally handed in my master’s thesis :) The title is “Barnboken som leksakslåda”, which means “The Children’s Book as a Toy Box” (ugh, that doesn’t sound nearly as good as it does in Swedish) and it’s about children’s books written by children. Even though children’s books are supposed to be directed to children in the first place, it’s usually adults who write them. So that’s why I thought it would be interesting to see if children’s books written by children reflected the same thematic and aesthetic ideas as the ones written by adults. Also, I thought it would be interesting to see what kind of literature children between 10 and 12 years old would produce, to see to what extent they’re aware of literary conventions.

As it turned out, most of the books reflected a lot of the typical aspects of children’s books, both traditional and modern, and they also played with them sometimes, for example by mixing different genres. They had themes like desert islands, doors to fantasy worlds, and there were also a couple of problem-oriented books on themes like bullying. The most striking difference with children’s books written by adults was that the distinction between children and adults wasn’t as sharp as it usually is. A lot of times, the protagonists in children’s books kind of oppose themselves to adult ideas and rules (think of Pippi Longstocking ;)), and leave home to go on their own adventure, but that wasn’t exactly the case in these books. For example, there was one book where the parents and the children went on an adventure together and never returned home.

I mainly chose this subject because I wanted to explore the theoretical background of children’s books a little more. Even though I also wrote about children’s books in my bachelor thesis, I didn’t really study them from that perspective. It was really interesting to find out things like how the concept of childhood (just like the modern ideas about family and motherhood) didn’t really exist before the 18th century, because there simply wasn’t enough prosperity — and how child readers often have a preference for pulp literature and why that’s totally fine. So now, I just have to wait for my results!

PS: You can read my thesis here (it’s in Swedish, though).


An Early Summer Playlist

An Early Summer Playlist | rougeimaginaire

If you watched my vlog last week, you probably noticed that there was quite a bit of music in there and I got a question if I could make another playlist. So I made a list of all the songs I like to listen to when summer’s on its way! It’s a mix of different genres, some summery songs and some songs that are just always good to listen to, some songs that I’ve loved for years and others that I’ve only just discovered. Songs that reflect the light feeling you can sometimes get around this time of year, but also a couple that are a little more peppy and some that are just perfect for nostalgic summer evenings. Since I couldn’t find everything on Spotify, I made a short list of extras on YouTube. Hope you like it!

Håkan Hellström – Dom Dimmiga Dagarna
Beach House – Zebra
Dirty Projectors – Stillness Is The Move
Nouvelle Vague – Love Will Tear Us Apart
Spinvis – Ik wil alleen maar zwemmen
Ella Fitzgerald & Louis Armstrong – Summertime
jj – Things Will Never Be The Same Again
Aurora – Murder Song (5, 4, 3, 2, 1) (Acoustic)
Twin Sister – Gene Ciampi
The Beatles – Here Comes The Sun
Nouvelle Vague – Wishing (If I Had A Photograph Of You)
Llojd – Om vi faller
Spinvis – De grote zon
Bob Dylan – I Was Young When I Left Home
Ella Fitzgerald – Cheek to Cheek
Veronica Maggio – 17 år
Domenico Modugno – Nel blu dipinto di blu
Françoise Hardy – Le temps de l’amour
Ted Gärdestad – Sommarlängtan
Lianne La Havas – Green & Gold
Simon & Garfunkel – Old Friends / Bookends
Bob Dylan – Don’t Think Twice, It’s All Right
Ella Fitzgerald – Chew-Chew-Chew (Chew Your Bubble Gum)

extra:
Dodie Clark – One For The Road
Siri Nilsen – Fast Car
Amanda Berg – Sommartid (Summertime cover)

You can find the list on Spotify by clicking here, or by typing “Imaginary Summer” in the search box in the Spotify app, and the YouTube extras here :)


Exploring Ghent

Exploring Ghent | rougeimaginaire

Ik studeer al anderhalf jaar in Gent, maar eigenlijk heb ik nog steeds het gevoel dat ik niet zo heel veel van de stad gezien heb. Dat is ook niet altijd even gemakkelijk, want ondanks het feit dat ik vijf dagen per week in Gent ben, heb ik doordeweeks meestal veel werk voor school en heb ik vaak het gevoel dat ik geen tijd heb om andere dingen te gaan doen, behalve dan een klein wandelingetje zo nu en dan. Toen ik vorig semester een weekend naar Göteborg ging, bedacht ik dat ik dat eigenlijk ook prima een keertje kon doen in Gent: gewoon een weekendje op kot blijven en op verkenning gaan in de stad.

I’ve been studying in Ghent for one and a half year now, but I still feel like I haven’t seen that much of the city. It’s not always that easy, because even though I’m in Ghent five days a week, I often have a lot of school work to do during the week, and I usually feel like I don’t really have any time to do other things, except for maybe a little walk every now and then. But when I went on a trip to Göteborg last semester, I thought that it might be a good idea to do the same thing in Ghent: just stay for the weekend and go explore the city.

Exploring Ghent | rougeimaginaire
Korenlei

Toen ik wakker werd op zaterdag scheen het zonnetje, en daar was ik blij om. Een stad is toch altijd zo veel mooier als de zon schijnt :) Ik begon mijn wandeling in het stadscentrum, bij de Korenmarkt. Dat heb ik altijd al een beetje een gekke plek gevonden, omdat daar gewoon drie van die grote gebouwen naast elkaar staan: de Sint-Niklaaskerk, het Belfort en de Sint-Baafskathedraal. Ik wandelde over de brug bij de Graslei (je weet wel: die plek die je te zien krijgt als je “Gent” intikt op Google Afbeeldingen), en besloot om de rivier te volgen naar het noorden.

When I woke up on Saturday, the sun was shining, and I was quite happy about that. A city always looks more beautiful in the sun :) I started my walk in the city centre, at the Korenmarkt. I’ve always found that place a little strange, because there’s three of these huge buildings standing right next to each other: Saint Nicholas’ Church, the Belfry and Saint Bavo’s Cathedral. I walked over the bridge at the Graslei (you know: that place that pops up when you type “Ghent” on Google Images), and decided to follow the river to the north.

Exploring Ghent | rougeimaginaire
Blekersdijk

Zo kwam ik uiteindelijk bij deze mooie kade uit. Die schouw op de achtergrond blijkt bij een elektriciteitscentrale te horen, en op een bepaalde manier vind ik die nog wel mooi in het landschap passen.

And then I ended up at this beautiful quai. Apparently, the chimney in the background belongs to a power station, and in a way, I think it fits nicely in the landscape.

Exploring Ghent | rougeimaginaire
Kraanlei

Ik wandelde voorbij een rommelmarkt, baande me een weg langs de werf in de Belfortstraat, en besloot toen dat het tijd was voor het middageten. In het centrum van de stad was het een stuk drukker.

I walked past a flea market, worked my way through the construction site in the Belfortstraat, and then I decided it was time for lunch. It had become a lot busier in the city centre.

Exploring Ghent | rougeimaginaire
Drongenhof

Maar in de kleine straatjes was het lekker rustig.

But in the alleys, it was nice and quiet.

Exploring Ghent | rougeimaginaire
Lange Steenstraat
Exploring Ghent | rougeimaginaire
Graslei

Toen ik na een tijdje terug bij de Graslei kwam, had ik het een beetje koud gekregen, dus ik besloot om terug te wandelen en op mijn kot een kopje thee te drinken. De rest van de namiddag bracht ik door in de tuin van de Sint-Pietersabdij, met mijn boek voor Scandinavische letterkunde, Åsnebrygga van Sven Delblanc.

After a while, I ended up back at the Graslei, and since I was starting to feel a little cold, I decided to walk back to my dorm and have a cup of tea. I spent the rest of the afternoon in the garden of Saint Peter’s Abbey, reading a book for my Scandinavian literature class, Åsnebrygga by Sven Delblanc.


Book tip: Beckomberga – Ode till min familj

Book tip: Beckomberga - Ode till min familj | rougeimaginaire.com

Een tijdje geleden kwam ik bij boekhandel Limerick in Gent een meisje tegen dat op zoek was naar een Zweeds boek om cadeau te doen aan haar zus, die Zweeds had gestudeerd. “Ze houdt van verhalen die een beetje historisch geïnspireerd zijn,” zei ze, “en ook wel met poëtische taal.” Vooral dat laatste deed me meteen denken aan het boek waarover ik de week ervoor een paper had ingediend, Beckomberga – Ode till min familj (letterlijk: “Beckomberga – Ode aan mijn familie”) van Sara Stridsberg, dus dat werd het boek dat ik haar aanraadde.

Ik merk de laatste tijd steeds vaker dat ik, wanneer ik een paper over een boek schrijf, zo veel dingen ontdek die ik eerst niet gezien had. Dat had ik ook bij de Moeminboeken, waar ik vorig jaar mijn bachelorpaper over schreef. En zo kwam ik er dus achter dat ook Beckomberga, dat ik vorige zomer maar half aandachtig had gelezen, eigenlijk een heel mooi boek was. Binnenkort komt het ook in het Nederlands uit, met de titel De zwaartekracht van liefde, en daarom leek het me wel fijn om er iets over te schrijven op mijn blog.

Book tip: Beckomberga - Ode till min familj | rougeimaginaire.com

“De sterren zijn gaatjes ter grootte van een speldenprik waardoor het licht van een andere wereld binnendringt.” (Mijn vertaling)

Het is een familieverhaal, maar dan eentje dat zich afspeelt in het psychiatrisch ziekenhuis Beckomberga, ten westen van Stockholm, dat in het midden van de twintigste eeuw een van de grootste psychiatrische instellingen van Europa was. Het boek gaat over papa Jim, mama Lone en hun veertienjarige dochter Jackie. Jim wil graag een goede papa zijn voor zijn gezin, maar hij wordt achtervolgd door schaduwen uit het verleden, wat er voor zorgt dat hij niet in staat is om in het nu te leven, of om de mensen om hem heen lief te hebben. Door veel te drinken houdt hij zichzelf voortdurend op het randje van de dood. Mama Lone houdt wel van haar dochter, maar ze wil ook aan zichzelf denken en laat Jackie vaak achter bij haar papa terwijl ze zelf op reis gaat om op andere plaatsen in de wereld catastrofen te fotograferen. Wanneer Jim na de breuk met Lone probeert zelfmoord te plegen, komt hij terecht in Beckomberga. Jackie, die niets liever wil dan haar papa beschermen tegen de duisternis, bezoekt hem bijna elke dag. Het ziekenhuis wordt een soort tweede thuis voor haar, en al gauw begint ze ook banden op te bouwen met de dokter, de verpleegster en de andere patiënten.

Book tip: Beckomberga - Ode till min familj | rougeimaginaire.com

“Zoals wolken die kapotgescheurd worden als ze botsen met de ziekenhuisgebouwen, en gewond en defect verder drijven. Dit is de plaats waar alles uiteengedreven wordt, wolken en families, de moeizame hemel hierboven waar wolken vast komen te zitten, in de rij komen te staan, met elkaar botsen om vervolgens van elkaar losgetrokken te worden en verder te leven als halfwolken, ouderloze, verdorven kinderwolken.” (Mijn vertaling)

Wat ik zo fijn vond aan het boek was in de eerste plaats de poëtische taal. Stridsberg maakt vaak gebruik van mooie metaforen, en vooral de luchten spelen een belangrijke rol in haar boeken. Maar ook het verhaal zelf, dat niet chronologisch beschreven wordt, maar doorheen het boek fragmentarisch tevoorschijn komt, vond ik erg mooi, en dat je, als je tussen te regels leest, nog zo veel meer te weten komt over de personages dan wat je aan de oppervlakte kunt zien. Maar dat mogen jullie zelf ontdekken :)


Translation: For one of last semester’s classes, I wrote a paper about Sara Stridsberg’s book Beckomberga – Ode to my family. It’s a book about a girl called Jackie, whose dad spent some time at the psychiatric hospital Beckomberga in the 1980s. What I liked the most about this book is the beautiful, poetic language, and the fact that, when you read between the lines, you can discover so much more about the characters than what you see at first. The Dutch translation of the book is coming out soon, but as far as I know, there’s no English translation yet. However, you can read a fragment of it here.


A winter playlist

This week, we had a little Lucia party at my school. Sankta Lucia is a Scandinavian holiday, usually celebrated on the 13th of December (which apparently used to coincide with winter solstice), to celebrate the light. For us, however, it’s more of a pre-Christmas gathering to celebrate the end of the semester and just have a nice time chatting (and having some dessert) with our classmates and teachers. Me and a classmate of mine had volunteered to organise the event, so in the weekends before the party, I had a nice time painting this illustration for the poster, looking for pine branches in the woods and cutting paper snowflakes as decorations, and looking for some nice background music on Spotify.

So I thought it would be nice to share the playlist that I made with you guys as well. I tried to make a nice mix of different genres and different Scandinavian languages, from the Icelandic oldies of Haukur Morthens and the traditional songs performed by Sofia Karlsson to Siri Nilsen’s wonderful songs in Norwegian, the jazzy tunes of Monica Zetterlund and the Finnish folk songs of Hanna Ruuskanen. And some Cornelis Vreeswijk, of course!

Haukur Morthens – Ó, borg mín borg
amiina – Perth
Kaseva – Syksy
Siri Nilsen – Hodet, hjertet eller magen
Cornelis Vreeswijk – Somliga går med trasiga skor
Monica Zetterlund – Sakta vi gå genom stan
Birgitta Ulfsson – Höstvisa
Hanna Ruusakenen – Pieni kukka kasvoi kiven alta
Jens Lekman – The Cold Swedish Winter
Sofia Karlsson – Jul, jul, strålande jul
Vildnis – Hun sagde
Laleh – På gatan där jag bor
Sofia Karlsson – Så mör är natten i midvintertid
Cornelis Vreeswijk – Märk hur vår skugga
Hanna Ruuskanen – Vanhus
Cornelis Vreeswijk – Balladen om Herr Fredrik Åkare och den söta fröken Cecilia Lind
Vera Vinter – Bjärka
Bo Andersson – Syyslaulu
Lisa Rydberg – Härlig är jorden

You can find it on Spotify by clicking here, or by typing “Vi firar Lucia” in the search box in the Spotify app :)