Last weekend

Blossoms

Dit weekend was het voor het eerst echt lente, en vandaag post ik een paar foto’s die ik toen maakte, om het lentegevoel ook op mijn blog te verspreiden. Ha! :)

This weekend, we got the first real spring weather of the year, and today I’m posting some pictures to spread the spring feelings on my blog as well. Hah! :)

Mist

Toen ik op zaterdagmorgen wakker werd was het buiten héél erg mistig. Mijn mama en ik reden met de auto naar de muziekschool. Ik vind het altijd pijnlijk om zo vroeg te moeten opstaan, maar alles ziet er zo vroeg in de ochtend best wel mooi uit.

When I woke up on Saturday morning, it was very misty outside. My mom and I drove to the music school. It’s always painful for me to wake up that early, but on the upside, everything looks really beautiful when it’s early in the morning.

Mist

Zo zag het eruit in een open veld…

This is what it looks like in an open field…

Mist

En toen we wat verder reden trok de mist op en en zag het er zo uit. Kijk hoe mooi de bomen in de verte zijn!

And when we drove a little further, the mist started to dissapear and this is what it looked like. Look at the trees in the back, so pretty!

Portrait

In de namiddag trok de mist op en ik probeerde eerst wat foto’s te maken in de tuin, maar het was gewoon veel te warm voor al die inspanning en daarom ging ik in de zitzak op het terras zitten en genoot ik van het zonnetje terwijl ik een artikel voor school las.

In the afternoon, the mist was totally gone and I tried to take some pictures in the garden, but it was just too hot for all that exertion, so I took the bean-bag to the terrace and I just enjoyed the sun while I was reading an article for school.

Photo

Onze kat Baloe kwam ook even langs. Met zo’n weer ben ik echt niet jaloers op die zwarte vacht van hem.

Our cat Baloe came by as well. With this weather, I’m really not jealous of his black fur.

Street

Op zondag begon ik de dag met een looptoertje. Het was echt heerlijk om gewoon in een T-shirt te kunnen lopen. De rest van de dag bracht ik door met luieren op het terras. Ik begon in een nieuw boek: ‘Joe Speedboot’ van Tommy Wieringa.

On Sunday, I started the day with a running tour. I was just wonderful to be able to run in a T-shirt. I spent the rest of the day on the terrace. I started reading a new book: ‘Joe Speedboat’ by Tommy Wieringa.

Running

Blossoms

Op maandag had ik pas ‘s avonds les, en omdat het weer nog steeds heerlijk was besloot ik om nog een dagje thuis te blijven en van het zonnetje te genieten op ons terras. Hadden jullie ook zo’n fijn weekend? En herinneren jullie je nog dat we vorig jaar in maart ook een keer zo’n weer hadden, en dat het een week later opeens sneeuwde?

On Monday, I didn’t have class until the evening, and since it was still really sunny, I decided to stay home a little longer and enjoy the sun on the terrace. Did you have a nice weekend as well? And do you remember we had this kind of weather last March as well, and that one week later, it started snowing?


Filmtips

Ginger and Rosa

Ik hou van films, maar doordat ik naar zo veel series kijk (wat natuurlijk ook heel fijn is), komt het er vaak niet van om nog films te kijken. Daarom heb ik de laatste tijd eens geprobeerd om wat meer films te kijken, en die wil ik vandaag met jullie delen.

I love movies, but since I watch so many series (which, of course, is very nice as well), I often don’t get round to watching movies. So I decided to make an effort and watch some movies, and today I want to share them with you guys.

The Help

The Help

The Help speelt zich af in het Mississippi van de jaren ’60. Het gaat over een jonge blanke vrouw, Skeeter, en twee zwarte dienstmeiden, Aibileen en Minny. In tegenstelling tot haar vriendinnen, die allemaal willen trouwen en kinderen willen krijgen, heeft Skeeter de ambitie om schrijfster of journaliste te worden. Ze solliciteert bij een lokale krant en krijgt de taak om een rubriek te schrijven met tips voor huisvrouwen, maar omdat ze daar zelf niets van kent vraagt ze Aibileen, de dienstmeid van een van haar vriendinnen, om hulp. Skeeter begint zich echter steeds ongemakkelijker te voelen bij de manier waarop haar vriendinnen hun zwarte dienstmeiden behandelen, vooral wanneer een van haar vriendinnen een initiatief lanceert om voor alle zwarte bedienden een apart toilet te installeren, om ‘de verspreiding van ziekten tegen te gaan’. Ze krijgt het idee om een boek te schrijven waarin ze de verhalen van de dienstmeiden vertelt, en vraagt Aibileen daarbij om hulp. Die weigert eerst, omdat ze bang is om haar werk kwijt te raken, maar besluiten zij en haar buurvrouw Minny, die ook als dienstmeid werkt, om hun verhaal aan Skeeter te vertellen. Skeeter wordt gespeeld door Emma Stone, die ik kende van Easy A, en ik vind haar best wel een goede actrice. Wat ik verder nog leuk vond aan deze film is het typische Southern accent, en de kitscherige bloemenjurken die de vrouwen allemaal dragen.

The Help is set in Mississippi in the 1960s. It’s about a young white woman, Skeeter, and two black maids, Aibileen and Minny. Unlike her friends, who all want to get married and have children, Skeeter wants to be a writer or a journalist. She applies for a job at a local newspaper and gets to write a column with tips for housewives, but since she doesn’t know too much about that, she asks one of her friends’ maid, Aibileen, for help. Skeeter starts to feel more and more uncomfortable with the way her friends treat their black maids, especially when one of her friends launches an initiative to build a separate bathroom for the maids, to ‘prevent diseases’. That’s why she decides to write a book from the point of view of the maids, and asks Aibileen for help. At first, she’s afraid to do it, because she doesn’t want to lose her job, but eventually she, and her neighbour Minny, who also works as a maid, decide to tell Skeeter their stories. Skeeter is played by Emma Stone. I already knew her from Easy A, and I think she’s a pretty good actress. Another thing I liked about this movie was the Southern accent, en all the floral dresses the women were wearing.

Ginger and Rosa

Ginger and Rosa

Deze film speelt zich af in het jaar 1962, in Londen, en gaat over twee meisjes, Ginger en Rosa, die onafscheidelijk zijn. Films over hechte vriendschappen tussen meisjes vind ik altijd wel speciaal. Je weet bijna altijd zeker dat er iets verkeerd gaat lopen, dat ze allebei op dezelfde jongen verliefd zullen worden, dat ze zo in hun vriendschap opgaan dat ze zichzelf ermee kapot maken, het kan eigenlijk van alles zijn. Dat is ook in deze film het geval. Het speelt zich af in de tijd van de Koude Oorlog, en Ginger, om wie het verhaal voor het grootste deel draait, is hier heel erg mee bezig. Ze is een heel gepassioneerd iemand. Ze deed me eigenlijk een beetje aan Ginny uit Harry Potter denken, de Ginny uit de boeken dan toch. Ik herinner me nog hoe ‘vol vuur’ zij was, en dat zie je in deze film ook bij Ginger terug. Rosa daarentegen is meer met zichzelf bezig, maar wordt door Ginger overtuigd om mee naar bijenkomsten en protesten tegen atoomwapens te gaan. Dan gebeurt er echter iets waardoor het tussen de twee meisjes heel erg fout loopt…

This movie is set in the year 1962, in London, and it’s about two young girls, Ginger and Rosa, who are inseparable. I always think that movies about close friendships between girls are a little special. You just know something is going to go wrong, that they’ll both fall in love with the same boy or that they will get so absorbed in the friendship that it will eventually destroy their lives. That’s also what happens in this movie. It’s the time of the Cold War, and Ginger is very concerned about this. She’s a very passionate person, and she kind of reminds me of Ginny from Harry Potter, or at least the Ginny from the books. I remember how full of fire she was, and that’s also the case for Ginger. Rosa, on the other hand, is more self-concerned, but Ginger persuades her to go to meetings and protests against nuclear weapons. Then, something happens that will cause a lot of trouble for their friendship…

Jagten

Jagten

Jagten (“De jacht”) speelt zich af in een klein dorpje in Denemarken. Het gaat over Lucas, een enthousiaste kleuterleraar, die door een ongelukkig toeval onterecht wordt beschuldigd van pedofilie. Het is best een bijzondere film, want als kijker weet je dat hij onschuldig is, maar je kunt ergens ook wel de ouders en leerkrachten begrijpen, die liever het zekere voor het onzekere nemen, ook al betekent dit dat op korte tijd plots alle goede dingen uit het leven van Lucas verdwijnen.

Jagten (“the Hunt”) is the story about Lucas, a passionate kindergarten teacher, who lives in a small community in Denmark. As a result of an unfortunate coincidence, he gets falsely accused of  being a pedophile. It gave me a strange feeling, because as a viewer, you know he’s innocent, but you can also understand how the parents and the teachers feel about this situation, because they just don’t know what to believe, but they want to protect the children, even though that means that in a very short time, all the good things in Lucas’s life are taken away from him.

Marie Krøyer

Marie Krøyer

Marie Krøyer gaat over de vrouw van de Deense schilder P.S. Krøyer, die leefde in het begin van de 20e eeuw. Ze wonen samen in een huis tussen de duinen in Skagen, en hebben een dochtertje dat Vibeke heet. Zowel Marie als haar man houden zich bezig met schilderen, maar Søren (zoals hij door zijn vrienden wordt genoemd) is de meest succesvolle van de twee. Ze gaan ook vaak naar Kopenhagen, waar Søren dan tentoonstellingen heeft. Ze lijken gelukkig te zijn, maar Søren lijdt aan manische depressie, wat zijn eigen leven en dat van Marie en Vibeke behoorlijk ingewikkeld maakt. Hij moet ook vaak voor lange tijd naar een psychiatrische instelling. Marie houdt van hem, maar wordt door alle problemen steeds ongelukkiger. Dan wordt ze door een vriendin uitgenodigd voor een reisje naar Zweden, waar ze de Zweedse componist Hugo Alfvén ontmoet. Marie wordt gespeeld door Birgitte Hjort Sørensen, en net als in Borgen vond ik ze heel goed acteerde in deze film. Hugo wordt gespeeld door Sverrir Gudnason, en zijn stem is gewoon om van te smelten. Verder vond ik ook de beelden in deze film erg mooi.

Marie Krøyer is a movie about the Danish painter P.S. Krøyer, who lived in the beginning in the 20th century. They live in a house between the dunes in Skagen and have daughter named Vibeke. Both Marie and her husband are painters, but Søren (as he is called by his friends) is the most successful. They often go to Copenhagen, where Søren has a lot of exhibitions of his work. They seem to be happy, but at the same time, Søren is suffering from a bipolar disorder, which makes his life, and the lives of Marie and Vibeke very complicated. He often has to spend time in a psychiatric institution. Marie loves him, but because of all the problems, she starts to get very unhappy. Then one day, a friend of hers invites her to go on a trip to Sweden, where she meets the Swedish composer Hugo Alfvén. Marie is played by Birgitte Hjort Sørensen, and I love her acting in this movie just as much as I did when watching Borgen. Hugo is played by Sverrir Gudnason, and his voice just made my heart melt.

Welke films heb jij de laatste tijd gezien? / Which movies have you watched lately?