Hé, hier ben ik weer! Toen we in Zweden waren, zijn we ook een dagje naar Malmö geweest. Een dag is niet lang om een stad te bezoeken, maar ik vind het toch fijn om daar ook een keer te zijn geweest. Eerst liepen we een beetje rond door de winkelstraten. Ik ging meteen op zoek naar een boekenwinkel om nieuwe Zweedse boeken in te slaan (haha!). Ik kocht een boek van Astrid Lindgren (obviously) en twee van Stieg Larsson.

Daarna gingen papa, Bert en ik naar de konsthall (kunsthal) waar allemaal gekke vormen van kunst te zien waren. Ik denk dat het conceptuele kunst wordt genoemd, maar ik weet het niet helemaal zeker. Er was een werk dat uit een aantal kamers van een kantoor bestond, dat vond ik nog wel fijn, al weet ik niet helemaal zo goed waarom. Er was ook een kamer die je kon binnengaan door door een gat te kruipen. Toen je binnenkwam zag je allemaal takkenbossen, het was er redelijk donker, maar alles werd verlicht door een soort blauw licht. je hoorde zachte muziek, en rustige geluiden zoals een kabbelend beekje. Als je de hoek omging, zag je dat daar een vrouw stond die zachtjes zong. Ze kwam naar je toe en gaf je een briefje. Dat was echt gek om mee te maken, vond ik.

Hi, it’s me again! When we were in Sweden, we also made a day trip to Malmö. One day is not a lot of time to visit a city, but i think it’s nice to have been there at least for a little while. First, we walked around in the shopping streets. I went to a book store to buy some new Swedish books to replenish my stock (haha!). I bought one book by Astrid Lindgren (obviously) and two by Stieg Larsson.

Later, my dad, Bert and I went to the konsthall where we saw all these funny forms of art. I think it’s called conceptual art, but I’m not sure. There was this one piece of art that consisted of different rooms of an office. I liked that, although I can’t really explain why. Then there was this other piece of art where you entered a room through some sort of hole. Then you came into a dark room with a soft blue light and a lot of fascines. There was soft music playing, a woman singing and some peaceful sounds. When you walked around the corner, you saw that there was a real woman and that she was the one who was singing. She came to you and gave you a little folded note. I think this really was a strange thing to experience.

Daarna gingen we samen met mama en Pepijn iets drinken in een koffiebar in de Rådmansgatan die Barista heette. Het was er heel gezellig, en de koffie was lekker! :)

Afterwards, we went for coffee in this nice coffee bar called Barista, in the Rådmansgatan. It was really nice, and the coffee tasted good too :)

Tegen de avond gingen we naar Riberborgsstranden om daar te picknicken. Van daar konden we de Turning Torso zien, een van de bekendste gebouwen van Malmö.

In the evening we went to Riberborgsstranden for picnic. From there, you could see the Turning Torso, one of Malmö’s most famous landmarks.

Bert vond een fietsvlag. / Bert found a bike flag.

De zon ging al onder. Je kon van hier de Öresundbrug heel goed zien, en rechts daarvan (op de foto hierboven) Kopenhagen. Ik vind het een gek gevoel dat Kopenhagen en Malmö eigenlijk zo dicht bij elkaar liggen. Ik zou trouwens echt eens graag een keer Kopenhagen bezoeken :)

The sun was setting already. You could see the Öresundbridge and on the right (on the picture up here) copenhagen. I think it’s really strange that Copenhagen and Malmö are in fact so close to each other. By the way, I would really like to visit Copenhagen sometime :)

PS: als je je afvraagt waar mijn broer Pepijn is: hij wil nooit op de foto ;) / if you’re wondering where my brother Pepijn is: he never wants to be on pictures ;)